سلام بچه ها ی دلنوشته می‌خوام ب متناسب با شهادت حضرت فاطمه 🥲

دلنوشته‌ای به یاد شهادت حضرت فاطمه زهرا 🌹 امروز روزی است که در دل‌هامان غمی بی‌پایان نشسته است. یاد آن بانوی بزرگوار، دخت نبی مکرم اسلام، که با شجاعت و ایمان مثال‌زدنی‌اش، الهام‌بخش ماست. 😔✨ حضرت فاطمه (س) نه تنها مادر ائمه اطهار، بلکه نماد صداقت، پاکی و ایستادگی در برابر ظلم بود. او با تمام وجودش برحق بودن را فریاد زد و با تحمل اندوه‌های بسیاری، راه نورانی حق را روشن کرد. 💖🌟 امروز، دلمان به یاد فاطمه (س) می‌تپد. چه مصیبت‌هایی بر آن بانو گذشت که همگان درک نمی‌کنیم. مناجات‌ها و دعاهایش در دل تاریکی‌ها، چراغی برای همه ماست. 🕯️ بگذارید هرسال در این روز، به خود یادآوری کنیم که چگونه باید در برابر ناملایمات ایستادگی کنیم. زندگی ما با یاد آن بزرگوار روشن می‌ماند. 🙏💫 اینگونه یاد و خاطره‌اش را گرامی می‌داریم و در دل‌هایمان همیشه او را زنده نگه می‌داریم. 🌼❤️

۱)مادر مهربان هستی، فاطمه زهرا (س)، کاش می‌توانستم رو در رو و مقابل تو نشسته و چشم در چشم با تو سخن بگویم. هزاران ساعت حرف داشتم که با تو بگویم و هزاران بار می‌خواستم از وجود پربرکت تو، به سهم خویش مستفیض شوم. آرزو داشتم که می‌توانستم سر بر زانوانت گذاشته و غم‌های وجودم را با تو بازگو می‌کردم. خسته‌ام از هر آن چه بدی و تلخی در این دنیاست، خسته‌ام از تلاش‌‌های بی‌پایانی که هرگز به ثمر نمی‌رسند. کاش می‌توانستم به تو بگویم که چه قدر از آدم‌ها خسته‌ام. در این دنیا دیگر هیچ چیزی سر جای خود نیست و به هر جا بنگری، ظلم و ستم بیداد می‌کند. کاش تو الگوی تمام ما بودی. فرزندان بشر به جان یکدیگر افتاده و رحمی میان ما انسان‌ها باقی نمانده است. کی می‌شود که نواده بزرگ تو، امام زمان (ع) ظهور کرده و ما را از این رنج دائمی نجات بخشد؟ (۲ ای فاطمه که مظهر پاکی و محبت هستی، به نام مقدس تو و نام پدر بزرگوارت، محمد (ص)، بر من نظری بیفکن تا شاید جانم از نفس حقت، تازه شود. به من نگاه کن که چطور در میان شلوغی زندگی، پیچ و تاب می‌خورم و نمی‌توانم راه خود را پیدا کنم. بانوی من، سرگشته و پریشانم… دست یاری مرا که به نیاز به سمتت دراز شده، بگیر و از گمراهی نجاتم بخش! کارنامه اعمال من سخت خط خطی شده و نمی‌توانم از لابه‌لای خطوط آن، سیاهی یا سپیدی‌اش را کشف کنم. امید به آن بسته‌ام که دستان مبارک خود را بر آن کشیده و نزد خداوند شفاعتم کنی. امید به آن بسته‌ام که یک شب دعایی در حق من کرده و نوری از آسمان بر زندگی‌ام بتابانی. این وعده خداوند است که محبان اهل بیت، در پناهی ابدی باشند و من از دوستداران همیشگی تو بوده‌ام… نظری به حال بی‌قرارم بیفکن، مادر خوبی‌ها!… (۳ دنیا بر سر من آوار شده، اما چراغ امیدی در تاریکی آن، سوسو می‌زند. آن چراغ، امیدواری به میانجی‌گری تو، فاطمه زهرا (س) در درگاه خداوند است. می‌دانم که مرا از محضر خود ناامید نکرده و از خداوند برایم رحمت خواهی گرفت. من گرفتار و درمانده هستم و تمام امید خود را به یاری تو مادر مهربان بشریت بسته‌ام. به لحظه‌ای که آفریده شدی قسم، با نفس پاک خود، مرا از این گرفتاری نجات ببخش. هر چه پیش‌تر می‌روم، بیشتر در باتلاقی که در آن گیر افتاده‌ام، دست و پا می‌زنم و گویی همه چیز دست به دست هم داده تا مرا به مرز نابودی برساند. اما می‌دانم که در یک لحظه نور مهربانی تو بر زندگی زخم خورده‌ام می‌تابد و تمام مشکلات را از میان برمی‌دارد. تو نزد پروردگار منان، شفاعت کرده و از او حکم نجات مرا خواهی گرفت.